منسوجات نسوز یا پارچه های نسوز (پارچه های پیشگیرنده حریق) منسوجاتی هستند که به واسطه فرآوری شیمیایی یا فیبر ضدآتش تولیدشده، در حالت طبیعی مقاومت بیشتری نسبت به منسوجات دیگر نشان می دهند.

اصطلاحات و محدودیت های تست

اصطلاح «پیشگیرنده آتش» به شکلی که در مورد مواد آلی (یعنی دربردارنده کربن) به کار می رود، در واقع به کاهش خطر حریق اشاره دارد زیرا همه منسوجات در شرایط خاصی دچار حریق می شوند. تست های مورد استفاده که توسط مقرراتی همچون NFPA701 مشخص شده اند، در حقیقت تست های مقاومت نسبت به شعله هستند که توانایی پارچه در مقاومت در برابر حریق را در رابطه با اندازه و مدت زمان شعله در شرایط آزمایش، تست می کند.

نتیجه، تستی قیاسی است که سنجشی از مقاومت ماده به انتشار حریق ناشی از منابع اشتعال مقیاس کوچک را ارائه می کند. این تست ها ویژگی های حریق خطرات مقیاس کامل را پیش بینی نمی کنند. در موارد بسیاری، در صورت قرار گیری در معرض حریقی به اندازه کافی بزرگ، پارچه های پیشگیرنده حریق به شدت شروع به سوختن می کنند.

پلیستر ماهیتا پیشگیرنده شعله است و بنابراین در تست های مختلف مشتعل نمی شود. هر میزان حرارتی که در بازه زمانی طولانی ارائه شود تاثیری روی انسجام پارچه نخواهد داشت ولی میزان محدودی حرارت در صورتی که در بازه زمانی کوتاهی ارائه گردد موجب اشتعال یا ذوب پارچه می شود. یک روش ساده ارزیابی آستانه انرژی اعمالی برای اشتعال یا ذوب شدن پارچه به عنوان تابعی از شارش حرارت تابشی یا همرفتی تهیه شده است

پرده های نسوز

پارچه های ماهیتا پیشگیرنده شعله توسط استانداردهای مختلف بریتانیایی در بریتانیا گواهی می شوند. پارچه های پیشگیرنده آتش فروخته شده در بریتانیا برای استفاده به عنوان پرده باید از BS 5867 Part 2 B & C تبعیت کنند که استاندارد بریتانیا است. سایر استانداردهای مرتبط بریتانیا BS 5815-1 2005، BS 7175، Crib 5، IMO A563 و NFPA 701 هستند.

اگر قصد خرید پارچه نسوز را دارید

جهت مشاهده لیست فروشندگان پارچه نسوز کلیک کنید.

پرده صحنه نسوز

اشتعال پذیری پارچه، یک مسئله مهم منسوجات است به ویژه در مورد پرده صحنه که در فضای عمومی مثل مدارس، تئاتر یا همایش های ویژه به کار می رود. در ایالات متحده، مقررات فدرال الزامی داشته اند که پارچه پرده مورد استفاده در چنین فضاهایی به عنوان پیشگیرنده شعله یا حریق گواهی شده باشد. در مورد پرده ها و سایر پارچه های مورد استفاده در مکان های عمومی، این مسئله به عنوان تست NFPA701 شناخته می شود که از استانداردهای ارائه شده از سوی انجمن ملی حفاظت در برابر حریق (NFPA) تبعیت می کند. با این که همه پارچه ها می سوزند، اما برخی از آن ها ماهیتا مقاومت بیشتری به حریق نشان می دهند. آن هایی که اشتعال پذیر هستند می توانند به واسطه فرآوری با مواد شیمیایی پیشگیرنده حریق مقاومت قابل توجهی پیدا کنند.

پارچه های ماهیتا پیشگیرنده شعله مثل پلیستر به شکل رایج در پارچه پرده پیشگیرنده شعله به کار می روند.

فرآوری پیشگیرندگی حریق پارچه

پارچه های پیشگیرنده حریق در حالت عادی براساس استانداردهای مختلف بریتانیا فرآوری می شوند؛ در حالت عادی، این مسئله به کاربرد نهایی پارچه بستگی دارد. BS476 یک فرآوری حریق برای پارچه هایی است که برای آویختن از دیوار در نظر گرفته شده اند و تنها باید برای آن منظور استفاده شوند، در حالی که CRIB5 یک فرآوری حریق پارچه برای روکش مبل بوده و باید برای چنین کاربردی استفاده شود، حتی اگر هردو پارچه برای پیشگیرندگی حریق فرآوری شده باشند. استانداردهای مربوطه برای پارچه های پیشگیرنده حریق عبارتند از:

  • BS 5852:2006 بهترین روش ها جهت ارزیابی اشتعال پذیری ترکیب های واحد مواد مثل جلدها و پرسازی مورداستفاده در روکش مبل و صندلی را توصیف می کند. این تست ها اثرات سیگار سوزان، یا سایر منابع اشتعال همچون کبریت سوزان یا یک روزنامه چهاربرگی افروخته را بررسی می کنند. این استاندارد را می توان برای مشخص کردن اشتعال پذیری احتمالی اجزا به همراه سایر مواد مشخص شده، به کار برد. BS 5852:2006 ابتدا نگاهی به معیارهای اشتعال و سلامتی و ایمنی اوپراتورها می اندازد. سپس قبل از تمرکز روی منابع اشتعال – مثل سیگار، شعله گاز بوتان و گهواره چوبی –  سیستم های مختلف را توضیح می دهد. همچنین راه های تست اشتعال پذیری ترکیبات روکش مبل و آیتم های سطحی مبلمان را بررسی می کند. این استاندارد با یک بررسی نهایی و گزارش تست به پایان می رسد. BS5852:2006 جایگزین گواهی قدیمی تر استاندارد BS5852-1990 می شود.
  • BS5867 برای پارچه های پیشگیرنده شعله است. این استاندارد در ارتباط با انواع پرده ها برای پنجره است که به واسطه روش های مشخص شده در BS 5438:1976 تست می شوند. در صورت امکان، یک فرایند پاک سازی یا خیس کردن نیز که در BS 5651 مشخص شده ممکن است لازم باشد.
  • منبع 5 (Crib 5) در ارتباط با روکش مبل و صندلی بوده و مربوط به BS 5852 است. تست کریب از تخته تهیه شده از چوب استفاده می کند که به هم چسب شده اند. پارچه به روی پنبه چسبانده شده و در زیر آن قرار می گیرد و پروپان-دیول افزوده می شود. بعد واحد تست با کبریت شعله ور می گردد. برای مشخص کردن این که تست پذیرفته شده یا خیر، پارچه و تخته بررسی می شوند تا مشخص شود آیا شعله و حریق در هردو طرف پوشش خارجی و مواد داخلی وجود داشته است یا خیر. در صورتی که اشتعال ایجاد نشود، پارچه در این تست به عنوان عدم اشتعال پذیرفته می شود. تست هایی مشابه شامل منبع 0 (سیگار سوزان) و منبع 1 (کبریت شبیه سازی شده) هستند.
  • دسته 0
  • دسته 1
  • BS 476

استاندارد M1 استاندارد اروپا است که به صورت گسترده تنها در اروپا مورد استفاده قرار می گیرد. بیشتر افسران حریق بریتانیا علاقه ای به پذیرش گواهی M1 ندارند و گواهی های BS را ترجیح می دهند.

دوام و پاک سازی پارچه و پرده

زمانی که پارچه ای به عنوان «ماهیتا پیشگیرنده حریق»، «دائما پیشگیرنده حریق» یا «پیشگیرنده حریق بادوام» تعیین می شود، ویژگی پیشگیرندگی حریق در تمام عمر پارچه وجود خواهد داشت چرا که در بافت خود پارچه قرار گرفته است. پرده ها را می توان به شکلی که تولیدکننده آن توصیه کرده مورد شستشو یا خشک شویی قرار داد. در مورد پارچه هایی که پیشگیرنده حریق تعیین شده اند و به صورت موضعی با مواد شیمیایی فرآوری شده اند، ویژگی پیشگیرندگی حریق آن ها طی زمان، به ویژه در پی شستشوی مکرر، از بین خواهد رفت. با توجه به این که این مواد شیمیایی قابل حل مایعات مثل آب یا مایعات خشک شویی هستند، چنین پارچه هایی باید با یک عامل شوینده غیرمایع خشک شویی شوند. پیشگیرنده های شعله به واسطه لایه گذاری پارچه های اشتعال پذیر با یک مانع معدنی-مبنا عمل می کنند و مانع از رسیدن آتش به فیبرهای پارچه می شوند.

عموما پیشگیرندگی شعله پارچه آوری شده موضعی برای یک سال گواهی می شود ولی زمان حقیقی که فرآوری موثر باقی می ماند بسته به تعداد دفعاتی که پرده خشک شویی می شود و شرایط محیطی مکانی که از آن استفاده می شود، متغیر خواهد بود. توصیه می شود پرده های فرآوری شده موضعی به صورت سالانه مورد تست مجدد پیشگیرندگی حریق قرار گیرند و در صورت نیاز توسط افراد متخصص مجددا فرآوری شوند.

منبع

Fire-retardant fabric